<<
Özürlülük ve Özürlülerle İlgili Yazılar & Makaleler
TOPLUM TEMELLİ
REHABİLİTASYON PROGRAMINDA ENGELLİ KADIN PROFİLİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Nalan ENGİN, M
GUVELİ, T GÜLTEKİN, A ÜNAL
İstanbul
Büyükşehir Belediyesi
TOPLUM
TEMELLİ REHABİLİTASYON PROGRAMINDA ENGELLİ KADIN PROFİLİNİN
DEĞERLENDİRİLMESİ
İstanbul Özürlüler Merkezi (İSÖM) 2000
yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin (İBB) Sağlık Daire
Başkanlığına bağlı olarak faaliyetlerine başlamıştır. İstanbul’da
yaşayan özürlülerin kayıt altına alınmasının hedeflendiği kurumda şu
hizmetler verilmektedir:
Bilgilendirme, yönlendirme, tanılamaya
yönelik muayene ve tetkikler, fizik tedavi hizmetleri, Psiko-Sosyal
Servis bünyesinde yapılan Özel Eğitim ve Danışmanlık Hizmetleri olarak
sıralanabilir.
Toplum Temelli Rehabilitasyon Projesi
2002 yılında İstanbul Üniversitesi danışmanlığında Kağıthane pilot
ilçesinde başlatılmış, Fatih ve Bağcılar ilçeleri 2003 ve 2004
yıllarında, Beykoz ve Küçükçekmece 2005 de eklenmiştir. TTR projesinin
amacı İstanbul’da yaşayan özürlülerin toplum hayatına katılımlarını
artırmak, diğer kurum ve kuruluşlarla işbirliği halinde bir model
oluşturmaktır. Çalışma kapsamında bütün özürlüler değerlendirilmekte,
ancak hizmet planlanırken öncelikli olarak sosyal güvencesi olmayanlar
ve sosyoekonomik olarak muhtaç durumda olanlar hedeflenmektedir. Bu
kişilere ihtiyaçlarına göre fizik tedavi, özel eğitim, psikolojik
danışmanlık ve sosyal rehabilitasyon amaçlı hizmetler verilmektedir.
İBB’nin özürlüler alanında kayıt sayıları şöyledir:
Tablo 1. İBB’nin
özürlüler alanında kayıt sayıları
|
İSÖM |
BAĞCILAR |
FATİH |
KAĞITHANE |
Toplam
Kayıt |
18929 |
2150 |
1086 |
3041 |
Kadın
Sayısı |
5456 |
874 |
483 |
1431 |
Erkek
Sayısı |
13473 |
1276 |
603 |
1638 |
|
|
|
|
|
İBB de oluşturulmuş veri tabanı
üzerinden kadın engellilerle ilgili profile ulaşmaya çalıştık. Ancak
elimizdeki veriler bu konudaki problemleri ve çözümleri bulma noktasında
yeterli olmadığı için engelli kadınlarla ilgili bir araştırma yapmaya
karar verdik. Bu araştırma öncelikle birimlerimize kayıtlı tabakalı
örnekleme metodu ile belirlenen 25-45 yaş aralığındaki 60 engelli
kadına uygulandı.
Anket çalışmasını değerlendirmeden önce
şu konuyu vurgulamayı önemli buluyoruz: Genel anlamda engellilik özel
anlamda engelli kadın meselesi ülke gerçekleri ve sosyal problemlerden
bağımsız veya ayrı olarak ele alınmamalıdır. Kadın olmak ve beraberinde
yaşanılan sorunlar engelli kadının da sorunlarıdır. Ancak bu sorunlar
engelli kadın üzerinde engelin meydana getirdiği kısıtlamalar veya
diğer zorluklar sebebiyle katlanarak yansımaktadır. Diğer bir önemli
konu ise ortaya çıkan problemler noktasında problemlerin birbiri ile
bağlantısının dikkate alınması gerektiğidir. Sağlıkla ilgili
problemlerin temelinde ekonomik problemlerin olduğu, ekonomik
problemlerin eğitimle çözülmesi gerektiği görülmekte ve sonuç olarak
problemlerin ve çözümlerin birbirine neden sonuç ilişkisi içinde
bağlantılı olduğu ortaya çıkmaktadır.
Yapılan araştırmada engelli kadınların
problem yaşadıkları konu başlıkları aşağıdaki şekilde belirlenmiştir:
1.
Eğitim problemleri
2.
Ekonomik problemler (İş ve Sosyal Güvence ile ilgili problemler)
3.
Sosyal problemler
4.
Psikolojik problemler
5.
Şiddet ve yasal problemler
Çalışma sonucu olarak kadınların eğitim
durumlarının çok düşük ( % 21’in okuma-yazma bilmemesi ve ancak % 51”
nin ilkokul mezunu ) olması öncelikli problem olarak eğitim sorununu
ortaya çıkarmaktadır. Maddi açıdan başkalarına bağımlı olunmasına
rağmen ( % 88’i çalışmıyor olması ve % 26.7’nin iş arıyor olması) iş
bulma noktasında herhangi bir kursa gitme veya uğraşısının olmayışı
birinci olarak engelli kadınların kendileri ve konumları hakkında
farkındalık geliştirmeleri gerektiğini ortaya koyarken, ikinci olarak
altyapı problemlerinin düzeltilmeden sorunların ortadan kalkmasının
mümkün olmadığı sonucudur. Eğitim alamama sebepleri olarak ağırlıklı
olarak gösterilen “engel sebebiyle yaşanılan fiziksel problemler ”
kurumların ortaklaşa çözüm bulması gereken bir konu olarak gündeme
gelmektedir. Diğer taraftan eğitimini tamamlamış olan engelli kadın daha
rahat iş bulmakta, bununla bağlantılı olarak kendine yetebilen bir
konumda yer almaktadır.
Araştırmada ortaya çıkan diğer bir
önemli başlık ise engelli kadının toplum tarafından nasıl
algılandığıdır. Bu konuda verilen cevaplar % 25 oranında “toplum
tarafından dışlanıyorum” şeklinde cevaplandırılırken, kişilerin daha
çok ailelerince desteklendiği görülmüştür. Bu noktada Toplum Temelli
Rehabilitasyon çalışmasının önemini vurgulamak istiyoruz. Toplum,
engelliler hakkında bilgi sahibi olmama, önyargılar vb. sebeplerle
olumsuz yaklaşımlar sergiliyorsa bu konuda sadece engellileri rehabilite
etmenin yeterli olmadığı bunun yanında toplumu da gerek eğitim, gerekse
sosyal devletin gereği olarak eşit hizmet paylaşımının sağlanması
bilinçlendirilmesi gerekmektedir.
Engelli kadınların % 48.3’nün psikolojik
desteğe ihtiyaç duydukları ve bunlardan sadece % 30.3’nün destek alma
imkanı bulduğu sonucuna varılmıştır. Çözüm olarak konuyla ilgili
kurumsal desteğin yaygınlaştırılması ve ulaşılabilirliğin sağlanması
gerektiğini düşünüyoruz.
Son olarak şiddet konusunda engelli
kadınların % 18.3’nün şiddete uğradığı ve bu oran içinden sadece %
1.7’lik kısmın hukuki müracaatta bulunduğu, müracaatta bulunmayanların
ise ağırlıklı olarak engelli ve kadın olmak sebebiyle olayı görmezden
geldiği sonucudur. Bu konuda yapılan diğer araştırmalarda kadına yönelik
şiddet oranının yüksek çıkmasına rağmen engelli kadınlar üzerinde
yapılan bu araştırmada oranın düşük çıkmasını tartışmaya açmak
istiyoruz. Kişilerin bulundukları ortamdan veya kültürel sebeplerle bunu
ifade etmemiş olmalarının yanı sıra engelli kadının engel grubuna göre
bu tür olaylarla karşılaşma sıklığının farklılık gösterebileceği ve
bunun farklı bir araştırma konusu olması gerektiğine inanıyoruz.
SONUÇLAR
25-45 YAŞ ARASI ENGELLİ KADINLARA
YÖNELİK VERİ ÇALIŞMASI
Ankete Katılan Kişi Sayısı: 60
Engel Grubuna Göre Olan Dağılım:
□
İşitme-Konuşma
Zorluğu: %10
□
Görme
Zorluğu: % 15
□
Hareket
Zorluğu: % 51
□
Öğrenme
Zorluğu :% 10
□
El ve Ayakta
His Kusuru:% 1.7
□
Nöbetler: %
1.7
□
Garip
Davranışlar : % 1.7
□
Diğer: %
8.3
Medeni Durum
□
Bekar
olanların oranı: % 48.3
□
Evli
olanların oranı: % 48
□
Dul
olanların oranı: % 3
Evli olanlar arasında resmi nikahı
olanların oranı: % 96
Eğitim durumuna göre;
□
Okuma-yazma
bilmeyenlerin oranı: % 21
□
Okuma –yazma
bilenlerin oranı: % 5
□
İlkokul mezunu
olanların oranı: % 51.7
□
Ortaokul
mezunu olanların oranı: % 6.7
□
Lise mezunu
olanların oranı :% 11.7
□
Üniversite
mezunu olanların sayısı: % 3.3
Eğitim alamama nedenlerinin oranları:
□
Maddi
yoksunluk: % 20.7
□
Engelim
sebebiyle fiziksel ve altyapı problemleri: % 33.3
□
Ailevi
sebepler: % 20
□
Kültürel
sebepler: % 23.3
Sosyal Güvence Durumu:
□
Sosyal
Güvencesi olmayanların oranı: % 30
□
Sosyal
Güvencesi olanların oranı: % 69
Yasal ve Sosyal haklarınızdan haberdar
mısınız?
□
Evet
Haberdarım diyenlerin oranı: % 20.0
□
Kısmen
Biliyorum diyenlerin oranı: % 10
□
Hiçbir Bilgim
Yok diyenlerin oranı: % 70
Çalışıyor musunuz?
□
Evet %
10
□
Hayır % 88.3
İş arıyor musunuz?
□
Evet
% 26.7 Hayır % 65
İş aramanıza rağmen bulamıyorsanız
bunların nedenleri nelerdir?
□
Engelli Olmak:
%16.7
□
Kadın Olmak :
% 5
□
Eğitimsiz-Vasıfsız Olmak: % 3.3
□
Altyapı
Eksiklikleri nedeni ile bulamayan (ulaşım vb.): % 1.7
Çalışmaya
katılanların % 70’i bu soruya cevap vermemiştir.
Herhangi bir kursa katıldınız mı?
Kursa Katılanların oranı: % 18.3
Herhangi bir kursa katılmayanların
oranı: % 81.7
Engelinizin sizin ve ailenizin yaşamını
nasıl etkiliyor?
□
Olumlu: % 8.3
□
Olumsuz: %
53.3
□
Hiç
etkilemiyor: % 38.3
Aileniz ve çevreniz size destek oluyor
mu?
□
Evet
: % 78.3 Hayır : % 21.7
Günlük yaşamda başkalarının desteğine
ihtiyaç duyuyor musunuz?
□
Evet
: % 53.3 Hayır : % 45
Ne zamandır İstanbul’da ikamet
ediyorsunuz?
□
1-4 yıl: %
1.7
□
5-10 yıl : %
8.3
□
10-20 yıl : %
21.7
□
20 ve üstü yıl
:%68.3
İstanbul’a geliş nedeniniz nedir?
□
Bölgesel
sebepler(terör vb.) :% 3.3
□
Ekonomik
sebepler : % 51.7
□
Eğitim: % 1.7
□
Tedavi : % 3.3
□
Diğer: % 40.0
Oturduğunuz Ev:
□
Daire : %
86.7
□
Müstakil ev :
% 3.3
□
Gecekondu: %
10.0
Oturduğunuz evin engel durumunuza uygun
olduğunu düşünüyor musunuz?
□
Evet
: % 73.3 Hayır: % 25
Yerel kaynaklardan veya devlet
kurumlarından destek görüyor musunuz?
□
Evet:
%10 Hayır: % 90
Aileniz tarafından nasıl algılandığınızı
düşünüyorsunuz?
□
Hasta : % 13.3
□
Başkalarına
bağımlı: %13
□
Acınılması
gereken: % 11.7
□
Kendine
yetebilen: %61.7
Toplum tarafından nasıl algılandığınızı
düşünüyorsunuz?
□
Kabul
görüyorum : % 75 Dışlanıyorum : % 25
Psikolojik desteğe ihtiyaç duyuyor
musunuz?
□
Evet
:% 48.3 Hayır :% 51.7
Eğer duyuyorsanız bu desteği alma
imkanı buldunuz mu?
□
Evet
:% 30.3 Hayır :% 69.7
Kendinizi mutlu hissediyor musunuz?
□
Evet
: % 50 Hayır : %50
Herhangi bir şekilde şiddete maruz
kaldınız mı?
□
Evet
: % 18.3 Hayır : % 81.7
Şiddete maruz kaldığınızda hak arama
yoluna mı gidersiniz yoksa olayları görmezden mi gelirsiniz?
□
Evet
hak ararım :% 68.3 Hayır görmezden gelirim :%
32
Aile içinde veya çevrenizde cinsel
tacize maruz kaldınız mı?
□
Evet (Aile
İçinde): %5.0 (Çevreden): %3.3
□
Hayır: % 85
Bu sebeple hukuki bir müracaatta
bulundunuz mu?
□
Evet : %
1.7
Evli iseniz eşiniz
engelli mi?: Engelli % 31.3
Engelli değil: % 68.8
Sosyal faaliyetlere katılıyor musunuz?
□
Evet: %
58.3
□
Hayır :% 40.0
Engelinizden dolayı farklı olduğunuzu
düşünüyor musunuz?
□
Evet farklılık
nedeniyle diğer yeteneklerimin geliştiğini düşünüyorum: % 41.7
□
Evet
farklılığım nedeniyle diğer insanların yaptıkları şeyleri yapamayacağımı
düşünüyorum: % 58.3
Kendinizde özgüven eksikliği olduğunu
düşünüyor musunuz?
□
Evet:
% 38.3 Hayır: % 61.7
|