Öğrencilerim İçin Sınav Soruları ve Duyurular




aliseyyar@sosyalsiyaset.net

   

 << Özürlülük ve Özürlülerle İlgili Yazılar & Makaleler

Genç Dergisi; Özürlüleri Kapak Konusu Yaptı

Genç Dergisi’nin Ekim 2008 14. sayısında özürlülerin sosyal sorunlarına yer verildi. http://www.gencdergisi.com/

------------

Seçilmiş Anne-Babalar Seçilmiş Çocuklar

Bir “derdimiz” olmalı diyerek yola çıktık hatırlarsanız. Küçük ya da büyük, anlamlı bir dert ile dertlendikçe olgunlaşacağımızı, başkalarının derdine düştükçe kendimizi bulacağımızı ifade ettik birçok vesile ile...

Ebedi gençliği bulma yolunda, en büyük refikimizin manalı bir dert olduğuna inandık çünkü. Bildik ki böylesi bir dert dermanın ta kendisidir. Hatta öylesine dertten söz ettik ki, adımıza dertliler dediler.
Sizlere bu sayfalardan, önceki sayılarımızda, dertleriyle övündüğümüz arkadaşlarımızı tanıttık. Onlar kah cezaevinde bir mahkumla yemeklerini paylaşıyorlardı, kah sokak çocuklarına eğitim veriyorlardı. Kendi dertlerini aşıp başkalarının dertlerini düşenlerdi onlar. Diğer bir deyişle, dert gibi menfi kelimeye bile müspet bir mana yükleyen gönüllü ordulardı onlar.
Bu sayımızda dosya konumuzu, dıştan bakıldığında dertli diyebileceğimiz, ama aslında bu dertlerini kendi seçilmişlikleri bilen insanlara ayırdık. Kimler mi onlar? Yedi yıl evladını sırtında taşımak zoruna kalan Hacer hanım ve zihinsel engelli oğlu Mert, İstanbul Milletvekili Lokman Ayva, Beyaz Ay Derneği eski başkanlarından Halis Kuralay ve âma olmasına rağmen azimle gayret ederek üniversiteyi kazanan Mustafa Özal Esmer. İstedik ki, bu insanları yakından tanıyalım ve onların dertleriyle hemhal olalım. Mesela yedi sene sırtında taşıdığı oğluna her alanda destek olan bu kahraman annenin hayatından birçok ibret alacağımıza inanıyoruz. Hacer hanım vesilesi ile, dertlerin nasıl da dert olmaktan çıkıp, manalı birer imtihan vesilesi olduğunu öğreneceğiz hep birlikte. Diğer yandan, Lokman Ayva, Halis Kuralay ve Mustafa Özal Esmer’in dilinden, görme engellilerin dünyasını birkaç açıdan sizlerle paylaşacağız.

İlave olarak, sosyal sorumluluk projeleri ile ön plana çıkan, öncü bir insan diyebileceğimiz Prof. Dr. Ali Seyyar ile özürlü vatandaşlarımız ve son kitabı üzerine yaptığımız bir söyleşi de yer alıyor dosyamızda.

 

Dileriz, bu dosya vesilesi ile bu irade kahramanlarını hem yakından tanırız, hem de onlar için bir şeyler yapmanın gayreti içinde oluruz. Gelin gönüllülerimi birleştirelim, gelin dertlerimizi birleştirelim. Sizleri dosya konumuzla baş başa bırakıyoruz.

 


Bizler Seçilmiş Anneleriz
Hacer Günüç Kimdir?
Hacer Günüç zihinsel engelli oğlunu, yedi yıldır sırtında taşıyan eli öpülesi bir anne. Oğlu Mert’in hastalığının bir imtihan olduğunun farkında olan ve bu yüzden de kendisini seçilmiş anne olarak niteleyen bir hanımefendi.
 

Mert’in rahatsızlığı nasıl başladı paylaşmak ister misiniz?
Mert’in diğer çocuklardan farklı olduğunu 13 aylıkken fark ettik. Çevremizdeki insanlar sürekli söylüyordu, fakat yakıştıramıyorduk, konduramıyorduk. Çok tatlı bir bebek olarak doğdu. 13 aylıktı, kafasını tutamıyordu, emekleyemiyordu. Bir kızım daha vardı ve ben Mert’in eksikliğini gözlemleyebiliyordum. Doktora götürdük, ‘doğum esnasında oksijensiz kalmış, hücre kaybı var, çocuğunuz zihinsel engelli’ dediler. Şoka girdim ilk duyduğumda, ne yapacağımı şaşırdım. Fakat kabullenmem çabuk oldu. Ağlamakla bir yere varılmayacağını biliyordum. Ertesi gün hemen tedavisine ve eğitimine başladım.
Süreçten bahseder misiniz bizlere?
Mert’i bir gün bile yalnız bırakmadım. Mert şimdi 7 yaşında ve kendi başına yürüyebiliyor. Bugünleri görebilmek için onu tam 7 yıl sırtımda taşıdım. Bel ve sırt bölgelerimde fıtıklar olmuştu ve doktor 1 kilo dahi taşımamı yasaklamıştı. Ama Mert’in sevgisi beni kuşatmış ki, bunu umursamadım. Şimdi beraber çarşıya çıkabiliyor, yürüyüş yapabiliyoruz. Rehabilitasyon merkezindeki arkadaşlarıyla iletişim kurabiliyor, sürekli gülücükler dağıtıyor. Anlamadığı hiçbir şey yok. Anne, baba diyebiliyor, ablasını çağırabiliyor. Aldığı eğitimle engeli ağırdan ortaya dereceye erişti. Mert’in emeklemeye başladığı gün, sevincimden mahalleye çıkıp çığlık atmış, Mert’in emeklediğini haykırmıştım. Dualarla ayağa kalktı. Şimdi şu duayı ediyorum: Allah’ım bana Mert’in yürüdüğünü gösterdin, şimdi karşılıklı oturup sohbet etmeyi de nasip et.
Neredeyse her anınızı Mert’le geçirdiğinizi söyleyebilir miyiz?
Ben sosyal bir insandım. Gezmeyi, arkadaşlarımla vakit geçirmeyi severdim. Fakat şimdi bütün mesaimi Mert’le geçiriyorum. Zaman zaman şikâyet ediyordum önceleri ama Mert’i şimdi böyle gelişirken görmek beni öyle mutlu ediyor ki… Sevgiyle aşıyorum her sıkıntıyı. Akşamları ödevlerine yardım ediyorum. Yarım saat evden uzaklaşsam, koşa koşa dönüyorum. Bazen 5 dakika boş vaktim oluyor, ben o vaktimi Mert’le geçirmediğim zaman suçluluk duyuyorum.
Sizi bu süreçte neler motive etti Hacer hanım?
Bizler seçilmiş anneleriz. Bunun bir imtihan olduğunun farkındayız. Sabahları oğlumu öpücüklerle uyandırıyorum ve ona sesleniyorum: “İyi ki sen benim çocuğumsun. İyi ki, benim oğlumsun ve böylesin. Başkasının oğlu olsan, inan seni kıskanırdım. Bizler seçilmiş anneleriz, bizi en iyi yine biz anlıyoruz…’ Zaman zaman çok ciddi sıkıntılar yaşadım. Benim gibi diğer annelerle toplandığımızda, daha mutlu oluyoruz. Çocuğu sağlıklı ve normal annelere seslenmek istiyorum. Her sağlıklı insan potansiyel engelli adayıdır. Ne zaman ne olacağı bilinmez, hayatta başınıza ne geleceği de. Bizler çocuklarımızı türlü zorluklarla yetiştiriyoruz, onlarla hayatı yeniden öğreniyoruz. Bu bir imtihandır. Allah böyle bir şeyi herkese nasip etmez. Bir engelli çocuğu büyütmek, 20 tane sağlıklı çocuğu büyütmekten daha zor. Toplumdan istediğim bir şey var bu noktada: Bizi çocuğumuzla görüp, ah vah etmesinler. Bize normal bakmalarına ihtiyacımız var. İstiyoruz ki, çocuklarımız insanların içine karışsın, daha sosyal bir hayat yaşasın. Bazen, yolda ya da bir başka yerde, karşılaştığımız aileler çocuklarını bizden uzak tutmak istiyor. Mert, herkesi kucaklamak isteyen, yakınlaşmak isteyen bir çocuk. Yüksek sesle bağırabiliyor toplum içerisinde, bunu yadırgamasınlar. Sevgiyle yaklaşan insanlar bizi rahatlatıyor.
- - - - - - - -
Gençler Öncü Olmalı
Prof. Dr. Ali Seyyar Kimdir?
1960 yılında Adapazarı’nda doğdu. Ön lisans ve lisansını Mannheim Üniversitesi’nde tamamladı. Doktorasını, İstanbul Üniversitesi’nde, “Almanya’da Bakıma Muhtaçların Sosyal Güvenliği” teziyle tamamladı. Şu an, Sakarya Üniversitesi Sosyal Siyaset ve Sosyal Güvenlik Ana Bilim Dalında profesör olarak eğitim vermekte. Genelde sosyal alanlar, özelde özürlülerle ilgili birçok makale ve kitabın yazarı. Bu alanlarla ilgili çalışmalarına her geçen gün yenileri ekleniyor.

Özürlüler üzerine çalışmalar yapıyor, kitaplar yazıyorsunuz. Sizi bu çalışmalara iten sebepler nelerdir?
Memleketimizde sosyal sorunları ele alan, akademik anlamda çözüm üretmeye dönük çalışmaların çok yetersiz olduğunu tespit ettim. Bu kapsamda içinde özürlülerin de yer aldığı sosyal yönden dezavantajlı grupların sorunlarını inceleyen bilimsel kaynakların da çok az olduğunu gördüm. 11 sene önce bu alanda bir ilk olan bakıma muhtaç özürlülerin sosyal güvenliğini inceleyen bir doktora tezi ile özürlülük dünyasına girdik ve halen de çalışmalarımız devam ediyor. Zannedildiği gibi, ailemizde bir özürlü yok. Haddizatında kişinin yakın çevresinde sırf bir özürlünün bulunmasından dolayı bu meselelere ilgi göstermesini, sosyal duyarlılık açısından yeterli görmüyorum. Sosyal sorumlu bir insan ve özellikle bir sosyal bilimci, zaten toplumun bütün temel sorunlarına azami derecede ilgi göstermeli ve toplumun huzuru için katkılarını esirgememeli.
Engellilerin sosyal hayata kazandırılmalarında sivil toplum örgütlerinin ve gençlerin rolü ne olmalı?
Gençler, aklî ve bedenî enerjilerini sosyal işlere ve alanlara sarf ederlerse, hem topluma katkıları büyük olur, hem de sevap işlemiş olurlar. Peygamberimizin, “sizin en hayırlınız insanlığa en çok hizmet edeninizdir” mealindeki hadisi, gençler açısından büyük bir avantaj. Çünkü gençler bu hizmeti en layıkıyla yapabilecek güçteler. Onun için gençler, özürlüler tarafından kurulmuş olan derneklere sadece üye olmamalı, aktif olarak onlarla birlikte projeler üretmeli ve sosyal kaynaşmanın motoru olmalıdır. Özürlü aileleri ziyaret etmek, ev içi ve dışı ihtiyaçlarını gidermek, özürlü öğrencilerle birlikte ev ödevi yapmak, birlikte parka gitmek gibi binlerce eylem birlikte yapılabilir. Sivil toplum kuruluşları bu gibi sosyal projelerin hayata geçirilmesinde öncü olmalıdır.
Özürlü Sahabiler isimli bir kitabınız var ve bu kitabınızda 28 sahabinin hayatını anlatıyorsunuz? Bu kitabı yazma amacınız neydi?
Günümüzün özürlüleri, bir taraftan kendi durumlarını doğru değerlendirmekte epey zorlanırken ve yalnızlık içinde mücadele ederken diğer taraftan da sosyal çevrenin duyarsızlığı karşısında kendilerini itilmiş hissediyorlar. Bu durumda kim olursa olsun, mutlaka psiko-sosyal yönden bir yara alıyor. Kişisel bazda psiko-sosyal yaraların tedavisi, sevgi ve saygıya dayanan sosyal dayanışma ile bir dereceye kadar sağlanabilir. Ancak özürlü birey, kendi iç dünyası ile barışık olmadığı ve haline rıza gösteremediği sürece, gerçek anlamda psiko-sosyal rahatlama elde edilemez. Musibet gibi algılanan özürlülük konusu, kader ve ahiret odaklı manevî bakışla ancak benimsenebilir bir anlam ifade eder. İşte özürlü sahabiler de Peygamberimizden aldıkları ışıkla bu manevî bakışı geliştirip başta zihin ve kalplerdeki engelleri ortadan kaldırabilmiş ve hayatla barışık olabilmişler. Bu örnek insanların hayat mücadeleleri bugünün özürlüleri tarafından bilinmesi halinde öyle inanıyorum ki, özürlüklerinden değil şikâyetçi olmak bir şükür vesile bile olduğunu görebileceklerdir. Kısacası “Özürlü Sahabiler” kitabı, özürlülerimizin moral ve motivasyonu için kaleme alınmıştır.
ÖZÜRLÜ SAHABİLER KİTABINDAN

Ortopedik Özürlü Sahâbîler
ABDURRAHMAN BİN AVF (r.a.)
Uhud Savaşı’nda ayağından sakatlandı.
AMR BİN CEMUH (r.a.)
Uhud Savaşı’na sakat olarak katıldı. Şehit oldu.
AMR BİN TUFEYL (r.a.)
Tek koluyla cepheden cepheye koştu. Şehit Oldu.
BERA BİN MÂLİK (r.a.)
Savaşlarda sakatlandı. Şehit Oldu.
HABBAB BİN ERET (r.a.)
Derisi yanıklarla doluydu.
İMRAN BİN HÜSEYİN (r.a.)
Kronik hastalığından dolayı otuz sene yatalak yaşadı.
MUAYKİB BİN EBÛ FÂTIMA (r.a.)
Cüzzam hastasıydı.
MUAZ BİN AMR (r.a.)
Ebû Cehil’i öldürürken kolunu kaybetti.
SA’D BİN MUAZ (r.a.)
Hendek Savaşı’nda ağır yara aldı. Yatağa düştü.
TALHA BİN UBEYDULLAH (r.a.)
Uhud Savaşı’nda kalıcı yaralar aldı, parmaklarını kaybetti.
ÜMMÜ ÜMÂRE NESİBE (r.anha)
Yemame Savaşı’nda kolunu kaybetti.
AYRI KUTU
Görme Özürlü Sahâbîler
ABDULLAH BİN ABBAS (r.a.)
Hz. Hüseyin’in şehit edilmesinden dolayı gözlerini kaybetti.
ABDULLAH BİN AMR BİN AS (r.a.)
Ağlamaktan ötürü gözlerini kaybetti.
EBÛ SUFYAN (r.a.)
İslâm düşmanlığından sonra İslâm davası için bir gözünü kaybetti.
OSMAN BİN MAZUN (r.a.)
Müşriklerin zulmünden dolayı bir gözünü kaybetti.
SA’D BİN EBÎ VAKKAS (r.a.)
Ömrünün son dönemlerinde gözlerini kaybetti.
UMEYR BİN ADİYY (r.a.)
HARİSE BİN NUMAN (r.a.)
ITBAN BİN MÂLİK (r.a.)
KA’B BİN MÂLİK (r.a.)
ABDULLAH BİN CAHŞ (r.a.)
ABDULLAH BİN EBÎ EVFA (r.a.)
ABDULLAH İBN-İ ÜMMÜ MEKTÛM (r.a.)
EBÛ KUHAFE (r.a.)
ABBAS BİN ABDULMUTTALİB (r.a.)
- - - - - - - - -

Gençlik Yeni Bir Dünya Kurmalı
Lokman Ayva Kimdir?
11 yaşındayken menenjitten görme kabiliyetini kaybetti. 1985 yılında Türkiye Sakat gençliğini temsilen, Milli Eğitim Bakanlığı aracılığı ile Avrupa Konseyi toplantılarına katıldı. 2000 yılında Romanya’nın Neptün şehrinde yapılan “ Özürlülerle İlgili Bölgesel Projeler ” Kongresine katıldı . 2002 yılı Ocak ayında Almanya’ da özürlülerle ilgili çalışmalar yaptı. Bütün kariyeri boyunca tek arzusu sıkıntı içerisindeki insanlarımızın yaşadığı problemleri en aza indirgemek ve onlara müreffeh bir yaşam sunma yönünde çaba sarf etmek oldu. Şu an AK Parti İstanbul Milletvekili olarak görev yapmakta.
Gençler özürlülerle ilgili neler yapabilir sizce?
Gençlik yeni bir dünya kurmalı. Yeni bir sistem kurmalı. Yeni ilişki ağlarıyla sarılmış bir toplum meydana getirmeli. Soru şu, büyüklerin zayıf noktaları acaba gençlerin de zayıf noktası olmak zorunda mı? Büyüklerin korkuları, büyüklerin ürkeklikleri gençlerin de damarlarında akmalı mı? Hem büyüklerin güçlü yanlarını almanın, hem de büyüklerin zayıf noktalarını güçlü noktalar haline getirerek devam etmenin ne mahsuru var ki? Evet, evet mahsuru yok da bu nasıl olacak?
Nasıl olacak?
Gençlere diyorum ki biz özürlüleri büyüklerinizden öğrendiğiniz gibi algılamayın lütfen. Onlar kör olduğumuz için kitap okuyamadığımızı sandılar. Halbuki kabartma kitap olmadığı için okuyamadık. Onlar sağır olduğumuzu için Türk filmlerini anlayamadık sandılar. Halbuki yabancı filmleri alt yazısı nedeniyle kendi ülkemizin filmlerinden daha iyi anladık. Hasılı üniversite talebesini ilkokul birinci sınıf çocuğunun oturduğu okul sırasına oturtmaya kalkıyorlar. Sonra da üniversiteli gence neden düzgün oturmuyorsun diye kızıyorlar. Evet, biz özürlüler eğitilebiliriz, çalışabiliriz, toplumsal hayata katılabiliriz. Bizi yüzyıllarca yanlış tanıdılar, eğitime, iş hayatına veya toplumsal hayata sokmadılar da hangimizin eline ne geçti. Son olarak diyorum ki gelin herkese uygun şartları olan bir dünya kuralım, gelin bütün farklı insanları oldukları gibi algılayalım, gelin özürlülere diyelim ki “Başkalarının size olumsuz davranışı, sizin kendinize özgüveninizi kaybettirmiş. Kendinize güvenin.” Hepimiz için hayırlı ve mutlu bir gelecek diliyorum.

Asla Pes Etme
Mustafa Özel Esmer Kimdir?
Mustafa Özel Esmer 1983 Adıyaman doğumlu. Beyninde çıkan tümör hastalığı nedeniyle on bir yaşında gözlerini kaybetti. Beş yıl kadar tedavileri sürdü. Gözleri açılmayınca Türkan Sabancı Görme Engelliler Okulu’nda eğitime başladı. Öss sınavına girdi ve İstanbul Ticaret Üniversite’si Hukuk bölümünü kazandı. Şu an, eğitime devam etmekle birlikte âmalar için Kur’an-ı Kerim çalışmalarında da bulunmakta. En büyük hedefi bir üniversitede dekan olmak.
Hayatı nasıl algılıyorsunuz?
Benim için hayatın her köşesi bir deneyim, bir tecrübe, bir sınav. Bu dünya nasıl olsa gelip geçici bir dünya. Bu yüzden dolu dolu ve kıymetini bilerek yaşamak lazım. Artı, en başta gençken geçliğin ve içinde bulunulan zamanın kıymetini bilmek lazım. Güzel huyları ve kişiliği geliştirmek gerekiyor. Toz pembe görünüyor birçok arkadaşa hayat. Olmasa da olur, nasıl olsa babam var bana bakar diye düşünülüyor. Ama hayat öyle değil. Ana baba bugün var yarın yok. Kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmeli insan. Kendini geliştirmeli.
Gözleri olduğu halde, hayata küsen, bir hedefi ya da beklentisi olmayan gençlerin sayısı gün geçtikçe artıyor.

Buna ne demeli?
O insanlarla çok sık karşılaşıyorum. Sahiden her yönüyle nimetler içindeler ama hiç kıymetlerini bilmiyorlar. Bu çok kötü bir durum. Ben onlar adına çok üzülüyorum. Aynı imkanlar bende olsa kim bilir neler yapardım. Mesela bir sınava girmiştim. Sınavdan çıktığımızda arkadaşıma sordum nasıl geçti? Berbat dedi. Ona söylediğim tek şey şu oldu: sen buraya ne kadar para veriyorsun? Dedi ki dokuz milyar altı yüz. Şu durumda Filistin’deki, Lübnan’daki insanların durumunu biliyor musun? Dondu kaldı böyle söyleyince. Ya dedim, bari sen çalışmayacaksan, bir şey anlamayacaksan, keyif için okuyacaksan hiç okuma daha iyi. Bu parayı hiç boşuna verme dedim. Çünkü hayat ona da toz pembe görünüyor. Derse girmez kafelere kaçardı. Sevgilisiyle gezerdi. O bar benim şu bar senin. Ve ardından rezillik. Bu tür insanlara da acıyorum gerçekten. İçinde bulundukları nimetlerin farkında değiller.
Son olarak nedir sizce başarının sırrı. Nedir sizi bu noktalara getiren?
Kendine güven ve istektir. Hayata küsmemek. Pes etmemek. Ve son olarak şunu söylemek istiyorum, çok hoşuma giden bir sözdür: “Bulunduğu kıyıdan ayrılmaya cesaret edemeyen kimse okyanus ortasındaki güzelliklere kavuşamaz”.
--------------------------
Görmek Anlamak İçindir
Halis Kuralay Kimdir?
1968 Çanakkale Bayramiç doğumlu. Doğuştan görme engelli. Girdiği üniversite sınavlarının birincisinde Türkiye´nin %2 sine ikinci sınavda %4 üne girdi. Boğaziçi Üniversite´si Sosyoloji bölümünü kazandı. İki yıl sosyoloji bölümünde okuduktan sonra psikoloji bölümüne geçiş yaptı. 95´den 2005´e kadar da görme engelliler okulunda İngilizce öğretmenliği yaptı. 1992´de Beyaz Ay Görme Engelliler Derneği´nin kuruluşunda çok önemli bir rol aldım. İsmim geçmiyordu ama fiilen kurucularındı. Yine, Boğaziçi Üniversitesi Mezunları Derneği’nin de kurucularından biri. Aynı zamanda Beyaz Ay Derneği´nin genel başkanlığını da yaptı.

Bir görme engelli için onu motive eden en büyük şey nedir?
Kendisini motive eden en önemli etken hayatı farklı algılayabilmesidir. Mesela çay yapardık, demlik var, su var, çay var, her şey var ama bir tek kaşığımız eksik. Ne yapacaksınız? Hemen bir çözüm buluyoruz. Buldum, diş fırçamın sapı ile karıştıralım vs. Neticede önemli olan çayı içmek. Şimdi herkes etrafı gözü ile görebilir. Yani görmekten kasıt nedir, görmek görmek için değildir, görmek anlamak içindir. Öyle mi? Görmüş olmak için görülmez. Mesela bilgilenmek için görülür. Yolda yürümek için görülür. Araba kullanmak için görülür falan. Görmek bir araçtır. Yıllar önce ben postaneye gitmiştim ve telefon almak istemiştim. Adam dedi ki, görmeyen bir insana telefon veremeyiz. Allah Allah, neden veremezsin? Çünkü burada , “ben sözleşmede yazılan metni okudum ve kabul ettim yazıyor”. Ama sen okuyamazsın ki! Ne kadar ilginç bir yaklaşım değil mi? (Hafif sert bir şekilde) Ben de dedim ki, oradaki okumanın manası, bilgilendim, kabul ettim manasındadır! Sen oku bana, fark eden ne var ki? Yani insanlar çoğunlukla şartlanmış ve he rşeyin görerek yapılabileceğine inanıyorlar. Asıl problem bu. Mesela ben şimdi sizin sağ eliniz tutsam ve bir telefon çevirmenizi istesem, sol elinizi kullanırsınız. Mecbur kaldığın için yapacaksın bunu. Böyle bir şey yani bu. İhtiyaç doğduğunda farklı çözüm bulabilmek. Elleri yok adamın, ayaklarıyla açıyor kapıyı. Bir sürü şekli var bunun.
-----------------

Genç Gönüllülerden Sesli Kitaplar Geliyor!
Genç Gönüllüler bir sosyal sorumluluk projesine daha imza atmaya hazırlanıyor. Bu proje sesli kitap projesi. Özürlülere bakışın gün geçtikçe değiştiği ülkemizde, onların hayata kazandırılması, içimizden/bizden biri gibi rahatça davranabilmeleri için her alanda çalışmalara ihtiyaç var. Genç Gönüllüler yeryüzünün en güzel nimetlerinden biri olan ‘okuma’yı yapamayan görme özürlü kardeşlerimize bir hizmet olarak sesli kitap okuyacaklar. Ama her kitabı okumayacaklar tabii. Projede daha çok dini kitaplar tercih edilecek çünkü bu alanda çok büyük bir eksiklik var. Piyasada bulunan sesli kitaplar manevi ihtiyaçları karşılamaktan çok uzak. Kültür Bakanlığı’nın bir hizmet olarak sunduğu sesli kitap web adresine girip ‘din’ kategorisine tıkladığınızda karşınıza sadece üç kitap çıkıyor. Micheal Chodkievicz’in Sahilsiz Bir Umman Muhyiddin İbn-i Arabi, İlhan Arsel’in Şeriattan Kıssalar kitabı ve şaşıracaksınız ama Nur Serter’in Dinde Siyasal İslam kitabı. Maalesef durum böyle. Bunu aşmak için kolları sıvayan Genç Gönüllüler’in okuyacağı kitaplardan bazıları şöyle: Kütüb-i Sitte, Hak Dini Kur’an Dili-Elmalılı Hamdi Yazır, Bediüzzaman’ın Külliyatı, Mektubat-ı Rabbani, Mesnevi, Riyazüssalihin, Hayatüs Sahabe. (Projeye katkıda bulunmak isteyenler Selman Özpınar ile iletişime geçebilirler: selmanozpinar@gmail.com)

 

Google